In een vorig blog beloofde ik om af en toe wat momenten uit het leven van mijn innerlijke familie te delen. Ben je nog niet bekend met de innerlijke familie? Lees er dan in dit artikel wat ik al eerder schreef, meer over. Ik begin met één van de meest essentiële zaken als ouder, namelijk; hoe zorg ik goed voor mezelf? Ofwel; wat doe ik als moeder om mijn behoeften te vervullen? Op het moment van schrijven zijn veel van mijn behoeften vervuld; het is namelijk erg ontspannen en gezellig in mijn innerlijke familie. ‘Stilte voor de storm?’, grapt mijn innerlijke jongetje daarop meteen.
Hard aan het werk
Mijn hele innerlijke familie zet echter zijn beste beentje voor om alles zo goed mogelijk te laten verlopen. Zo is mijn jongetje na de vakantie weer flink aan het bewegen geslagen. Zwemmen heb ik de hele vakantie door wel gedaan, maar hardlopen was er even bij ingeschoten. De dag dat ik weer aan het werk mocht, heb ik direct mijn ochtendroutine weer opgepakt. Qua tijd vroeg deze wel wat aanpassing, omdat mijn oudste nu naar de middelbare gaat en dus een uur eerder de deur uitgaat dan voorheen.
De planning van mijn innerlijke man
Ondertussen heeft mijn innerlijke man gelukkig wel ontdekt hoe ik, binnen de tijd, toch alles kan doen wat ik wil. Om 6.20u gaat de wekker. Na een paar glazen water, schiet ik direct in mijn hardloopkleren en begin dan met een meditatie. Mijn innerlijke vrouw heeft zo een moment van rust en start de dag met een positieve intentie. Vervolgens geef ik mijn jongetje inhoudelijke voeding door kort te lezen uit een informatief boek. Op dit moment ‘Het hoog sensitieve brein’ van Esther Bergsma. Daarin wordt wetenschappelijke en praktische kennis gedeeld, waar mijn jongetje van smult. Tot slot een moment van reflectie; mijn innerlijke vrouw schrijft haar inzichten in een schriftje. Als afsluiting van mijn ochtendritueel, gebaseerd op the Miracle Morning, loop ik nog een rondje om de voetbalvelden. Helaas nu weer in het donker, maar gedurende het jaar met de opkomende zon, en bijna niemand op straat regelmatig echt een miracle moment!
Vervulde behoeften
Wanneer ik thuis kom, ga ik ontbijten en begint de rest van mijn dag. Een aantal van de basisbehoeften van mijn innerlijke familieleden, zoals beweging, ontspanning, reflectie en uitdaging zijn dan al vervuld. Ik kan mij vervolgens wijden aan het ochtendritueel van mijn gezin. Tot voorheen werd dit ritueel vooral gestuurd door mijn innerlijke man. Structuur en duidelijkheid daar heeft mijn innerlijke man (en mijn meisje) veel behoefte aan. Voor iedereen was duidelijk wat de volgorde was van aankleden en eten en wie op welke dag verantwoordelijk was voor het afruimen bijvoorbeeld. Mijn kinderen vonden dit over het algemeen heel prettig, deze duidelijkheid. In vakantie duurde het dan ook soms uren voordat we de deur uit konden, omdat de gebruikelijke routine dan ontbrak en we allemaal zoekende waren…
De rol van het meisje
Nu echter zijn de verhoudingen veranderd doordat de helft van ons gezin al op tijd vertrekt. Wanneer mijn meisje ontspannen is, verloopt het ochtendritueel vaak heel soepel. Dan kan mijn innerlijke vrouw met gemak accepteren dat de volgorde verandert en komen we toch nog rustig aan op school. Wanneer mijn meisje echter gespannen is, omdat ik haast heb of niet goed geslapen, loopt dit ineens heel anders. Dit zorgt er namelijk voor dat de schaduwkant van de innerlijke man naar voren komt. Dat hij als een soort majoor door het huis heen banjert en orders uitdeelt. Wat tot gevolg heeft dat de innerlijke meisjes van de rest van mijn gezin ook direct gespannen raken. In ieder geval bij één van mijn kinderen komt er dan als reactie vaak een heel opstandig en dwars innerlijk jongetje naar voren, met alle gevolgen van dien. Alles duurt alleen maar langer, er is meer gemopper en geruzie en voor iedereen begint de (school- en werk-) dag met een vervelend gevoel en een verdrietig innerlijk meisje.
De wijsheid van de vrouw
Maar goed, we begonnen juist met het feit dat het op dit moment erg gezellig en ontspannen is in mijn innerlijke familie, en dat veel van mijn behoeften én die van de kinderen wel worden vervuld. Mijn innerlijke vrouw wijst mij erop dat ik hier van mag genieten. Dat doen we dan ook maar! Echter is mijn jongetje nog wel erg benieuwd op welke manier jij als ouder ervoor zorgt dat jouw behoeften worden vervuld gedurende de dag?
Nazorg;)
Misschien roept dit blog wat gemengde gevoelens bij je op. Heb je behoefte aan meer kennis of tools om hier mee aan de slag te gaan. Wellicht is oudercoaching dan een optie? Regelmatig geef ik ook workshops SOS kinderen en emoties, waarbij de emoties van jou als ouder, ook uitgebreid aan de orde kunnen komen. Op de planning staan verder nog oudercursussen voor ouders van hooggevoelige & strong-willed kinderen, dit vanuit mijn lidmaatschap van de community ‘Hooggevoelig sterke wil’ van Janneke van Olphen. Daarover later meer.