Het is herfstvakantie. Een vakantie waarin ik naast een heerlijke boswandeling buiten, veel in huis ben met de kinderen en we lekker lui kunnen zijn.. Ik vind het altijd een mooie tijd om weer aandacht te besteden aan de taken in huis. In de werkweken schiet dit er in alle haast nog wel eens bij in, hier thuis… Dan heb ik het niet alleen over de taken die ik moet uitvoeren, maar ook taken die door de kinderen gedaan worden. ’s Ochtends zorgt iedereen er bijvoorbeeld voor dat als hij of zij beneden komt, dat de slaapkamer opgeruimd is; kleren in de was, dekbed opengeslagen en de gordijnen open. En het is bij ons de gewoonte dat de kinderen afruimen na het eten. Als we in een goede bui zijn, alleen hun eigen spullen, maar anders gewoon de hele tafel. Je eigen tas in- en uitpakken is er ook zo één. En van de week kregen ze allebei een extra taak; de één moest helpen met koken en de ander het schoenenkastje opruimen.
Eergisteren mochten ze een nachtje bij opa en oma slapen. Super leuk!! Op mijn verzoek gingen ze zelf hun tas inpakken. Toen ik ze gisteren kwam ophalen, bleek dat ze de tandenborstels en een pyjamabroek vergeten waren. Jammer, maar niet onoverkomelijk! Sterker nog, het was een hele goede ervaring. Vandaag is mijn dochter bij haar vriendje logeren en wat zat er als eerste in haar tas?? Precies; haar tandenborstel en tandpasta, want die tandpasta van oma was wel erg heet;) Dit noemen ze nu ‘van fouten maken leer je’.. En als je nooit deze fouten maakt, omdat je moeder altijd alles voor je regelt, loop je dus heel veel leermomenten mis.
En.. hoor ik jullie denken.. dat doen ze dan allemaal uit zichzelf bij jou thuis?? Uhm nee, soms wel, maar vaak ook niet. En dan help ik ze eraan herinneren. Want daar zijn het tenslotte kinderen voor!