Voelen… hoe doe je dat dan?

De afgelopen weken voer ik in mijn praktijk en privé steeds vaker dezelfde gesprekken met mensen. Mensen die veel in hun hoofd zitten, zich hier bewust van worden, er last van hebben en ontdekken dat ze misschien meer willen gaan voelen. Maar hoe doe je dat dan?

Innerlijk meisje

Voelen hoort echt bij het innerlijk meisje. Zij voelt van alles; spanning, teleurstelling, verdriet of hoopvol. Je meisje is eigenlijk je kwetsbare kant. Vaak laten mensen hun meisje alleen zien aan mensen bij wie het meisje zich heel vertrouwd en veilig voelt. Het meisje zelf geeft geen invulling aan wat ze voelt. Dat doet de vrouw, zij geeft er woorden en betekenis aan. Zij kan het meisje ook opvangen bij een heftige emotie, geruststellen of steunen.

Automatische reactie

Wat er vaak gebeurt bij mensen die veel voelen en hier niets mee willen of kunnen, is dat de innerlijke man naar voren komt. De ‘vader’ die zijn kleine meisje beschermt. Hij gaat letterlijk voor haar staan en neemt de controle over, hij regelt het wel even. Dit kan een overlevingsstrategie zijn voor mensen die teveel voelen. Ze regelen en controleren alles om maar niet bij hun gevoel stil te hoeven staan. Het gevolg is uiteindelijk dat je op een gegeven moment niet meer zo goed weet wat dat voelen dan is. Mensen zeggen ook letterlijk; ik ken mijn meisje eigenlijk niet, ik voel bijna niets. Of ik voel wel, maar laat daar niets van merken.

Herkenbaar

Dit mechanisme, de man die het opneemt voor het meisje, herken ik persoonlijk heel sterk. Mijn innerlijke man heeft jarenlang mijn gezin en mijn leven draaiende gehouden. Ik zat constant in mijn hoofd en was altijd druk met van alles. Tot het moment dat ik stopte met mijn vaste baan. Toen werd de spanning bij mijn meisje blijkbaar te groot, ook al had ik direct een mooie opdracht. Mijn innerlijke man raakte de controle hierdoor kwijt. Ik kwam er toen pas achter dat ik eigenlijk heel veel niet meer voelde; honger, dorst, toiletbezoek of vermoeidheid. Ik merkte het eigenlijk allemaal niet meer zo. Had hier ook heel vaak geen gehoor aan gegeven; te druk, er moest nog veel te veel…

En dan?

Zelf heb ik op dat moment echt professionele hulp gezocht. Met behulp van onder andere Reiki ging ik stap voor stap weer voelen. Daarbij was het voor mij echt nodig om te vertragen, tot stilstand te komen. Als opdracht kreeg ik om overdag 10 minuten op de bank te gaan zitten. WAT? 10 minuten? En overdag?? Dat zat dus echt niet in mijn systeem. En daar moest ik mezelf ook echt toe dwingen. Bij mij had dit alles tot gevolg dat ik een aantal maanden echt enorm veel ging voelen. Alles kwam eruit. Het fijne was dat ik daar wonderlijk genoeg niet onzeker of gefrustreerd over was. Ik wist direct dat ik dit echt nodig had om uiteindelijk die balans te vinden, waar ik al jaren naar op zoek was.

Emoties hebben een functie

Om de innerlijke man dit stuk beter te laten snappen en het innerlijke jongetje wat geestelijke voeding te geven, zal ik kort uitleggen waarom we eigenlijk emoties hebben. Emoties hebben namelijk een functie. Zo helpt angst je beschermen tegen gevaar; je deinst van schrik letterlijk achteruit als je op de rand van een klif staat. Boosheid maakt dat jij je grenzen kunt aangeven. De manier waarop je boosheid uit, kun je misschien nog in leren. Maar het is goed dat deze kracht of beweging in ons zit op het moment dat het teveel wordt. Verdriet vraagt alleen om stil te staan, je lijf geeft letterlijk aan wat er nodig is. Huilen helpt echt! Er komen hormonen vrij, die zorgen dat je je beter gaat voelen. Blijdschap tot slot hebben we nodig om op te laden/bij te tanken.

Emoties zijn een signaal!

Emoties zijn ook een signaal. Een signaal dat bij een prettige emotie jouw behoefte is vervuld. Bijvoorbeeld als je blij bent na het sporten; jouw behoefte aan bewegen, plezier en samenzijn is dan misschien vervuld. Wanneer je boos bent is er een behoefte niet vervuld. Je bent gefrustreerd omdat je behoefte hebt aan keuzevrijheid, de ruimte mist om zelf te kunnen bepalen. Wanneer je bewust wordt van de emoties die je voelt, kun je nadenken over welke behoefte het gaat. En hoe je deze behoefte wel kunt vervullen in het geval van een negatieve emotie. Dat hoeft niet altijd op het moment zelf. Daar kun je ook een andere situatie of tijdstip voor gebruiken.

Wat kun je doen?

Hoe kun jij jezelf helpen om meer te gaan voelen? Dit kun je doen door je innerlijke vrouw weer bewust te laten worden van je lijf. Voelen dat je zit, voelen dat je voeten de grond raken. Voelen waar je adem door je lijf beweegt. Je gaat dan eigenlijk al automatisch met je aandacht van je hoofd naar je lijf. Yoga en meditatie zijn hele concrete activiteiten hiervoor. Maar ook tijdens het sporten kun je leren om je lijf te voelen.

Waar word jouw meisje blij van?

Meisjes houden van rust en aandacht. Samenzijn met mensen van wie ze houden, lekker op de bank met een kaarsje erbij. Maar ook wandelen en buiten in de natuur zijn vinden ze fijn. Ze zien, ruiken en horen van alles. Een hele simpele, maar ook lastige blijkt voor veel mensen; doe iedere dag iets waar je gelukkig van wordt. Ik ben heel benieuwd wat jij gaat doen om jouw meisje blij te maken? Wil je meer weten over de innerlijke familie en hoe je goed voor je familieleden kunt zorgen? Kijk dan eens op de site van de innerlijke familie!

(Zon?) zee en strand

Mijn meisje gaat volgende week genieten op Ameland; de rust, lekker eten, de natuur, het ‘alles gaat zoals het gaat’ op een eiland. Daar wordt normaal gesproken mijn hele innerlijke familie gelukkig van. Ware het niet dat mijn zoon andere behoeften heeft; hij wil graag bewegen, sporten, schaatsen. Hij gaat een hele week op trainingskamp naar Inzell. Dus helaas dit keer niet met mijn hele gezin op pad. Dat vindt mijn meisje wel erg jammer. Gelukkig heeft mijn innerlijke vrouw dit kunnen accepteren. Zij vindt het fijn dat iedereen kan doen waar hij of zij gelukkig van wordt deze vakantie!

Meer weten?

Wil jij als ouder of professional meer weten over de innerlijke familie. Kijk dan eens of een coachingssessie jouw kan helpen of bij de avonden die ik organiseer of over hooggevoelige meisjes en sterk willende jongetjes.